سهراب سپهری Sohrab Sepehri

One of the Iran's most celebrated contemporary poet

15 مهر ماه 1307 - اول اردیبهشت 1359

(1930-1980)

در 15 مهر ماه 1307 در کاشان چشم به جهان گشود تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همین شهر به پایان رساند و وارد دانشکده هنرهای زیبا تهران شد و در سال 1332 در رشته نقاشی با احراز رتبه اول و دریافت نشان درجه علمی لیسانس گرفت در سال 1336 از راه زمینی به پاریس و لندن سفر کرد در سال 1337 در اولین بی ینال تهران و کمی بعد در بی ینال ونیز و در سال 1339 در بی ینال دوم تهران شرکت جست و جایزه اول هنرهای زیبا را دریافت داشت در دی ماه سال 1358 برای درمان بیماری سرطان خون به انگلستان رفت و در اسفند ماه همین سال در ایران بازگشت و در تاریخ اول اردیبهشت 1359 در بیمارستان پارس تهران چشم از جهان فرو بست وی را در روستای مشهد اردهال کاشان به خک سپردند.

Sohrab Sepehri, poet and painter was born in 1928 in Kashan Iran. After obtaining his high school diploma, he attended and obtained a Bachelor of Arts from Honar-haye Ziba (Fine Arts) Faculty of Tehran University. In the first twelve years after his graduation he worked in several government agencies while on the side pursuing his personal interest in poetry and painting. During these years he also travelled on numerous occasions to Europe, and Africa.

In 1964 he completely resigned from his governmental position and began focusing all his time and energy on poetry and painting. He moved and lived in USA for one year, and subsequently spent about two years living in Paris. During this time period he painted numerous paintings applying the same soft and gentle style, which can be found in his poems.

In 1979 he was diagnosed with cancer and for the last time he moved to England for treatment. A year later, in 1980, he passed away in Tehran and now he rests in his birthplace, Kashan.

چشم ها را بايد شست ، جور ديگر بايد ديد - متن كامل ديوان صداي پاي آب سهراب سپهري+دانلود ديوان صداي پاي آب هر كجا هستم ، باشم/آسمان مال من است/پنجره، فكر ، هوا ، عشق ، زمين مال من است/چه اهميت دارد/گاه اگر مي رويند/قارچهاي غربت؟من نمي دانم كه چرا مي گويند: اسب حيوان نجيبي است ، كبوتر زيباست.

کتاب الکترونيکي * مرگ رنگ * گزيده اي از اشعار سهراب سپهري مرگ رنگ / رنگي كنار شب/ بي حرف مرده است./ مرغي سياه آمده از راه هاي دور/ مي خواند از بلندي بام شب شكست./ سر مست فتح آمده از راه/ اين مرغ غم پرست./ در اين شكست رنگ/ از هم گسسته رشتة هر آهنگ./ تنها صداي مرغك بي باك/ گوش سكوت ساده مي آرايد/ با گوشوار پژواك./ مرغ سياه آمده از راه هاي دور/ بنشسته روي بام بلند شب شكست/ چون سنگ، بي تكان./ لغزانده چشم را/ بر شكل هاي درهم پندارش./ خوابي شگفت مي دهد آزارش:/ گل هاي رنگ سر زده از خاك هاي شب./ در جاده هاي عطر/ پاي نسيم مانده ز رفتار./ هر دم پي فريبي، اين مرغ غم پرست/ نقشي كشد به ياري منقار./ بندي گسسته است./ خوابي شكسته است./ رؤياي سرزمين/ افسانة شكفتن گل هاي رنگ را/ از ياد برده است./ بي حرف بايد از خم اين ره عبور كرد:/ رنگي كنار اين شب بي مرز مرده است.

زندگي نامه سهراب سپهري + دانلود ديوان مرگ رنگ

دلایل شهرت سهراب سپهری را چه می دانید؟ (بی بی سی)

Sohrab Sepehri Selected Poems

"Buddha"

There was a special moment,
All doors were open.
 

No leaves, no branches,
The garden of annihilation had appeared.

Birds of places were silent,
This silent, that silent,
The silence itself was utterance.

What was that area?
Seems a ewe and a wolf,
Standing side by side.*
The shape of the sound, pale
The voice of the shape, weak
Was the curtain folded?

I was gone, he was gone,
We had lost us.
The beauty was alone.
Every river had become a sea,
Every being had become a Buddha.

The Foot Steps Of Water

Life's a pleasant tradition. 
Life's wing is as vast as death. 
Life's a jump the size of love. 
Life's not something, 
we put on the mantel of habit 
and forget. 

It does not matter where I am. 
The sky is always mine. 
Windows, ideas, air, love, 
earth, all mine. 
Why does it matter if sometimes, 
the mushrooms of nostalgia grow? 

Let's take off our clothes. 
Water is just a foot away. 
Let's have a basket and 
fill it up with all the greens 
and all the reds. 

We are not to comprehend;
the secret of roses, but maybe 
swimming in the incantation of roses. 
Or may be looking for 
the song of truth 
between the morning glory, 
and the century.

آلبوم نقاشي هاي سهراب سپهري

نقاشی های سهراب سپهری

سهراب سپهري

آب را گل نکنید

 خسرو شكيبايي از سهراب سپهري مى خواند»  اهل كاشانم- من به مهمانى دنيا رفتم- سفر دانه به گل- من به آغاز زمين نزديكم- جور ديگر بايد ديد

آب را گل نکنید

تصویر: مزار سهراب سپهری با نظارت و روش در رژیم جمهوری اسلامی

 سهراب سپهری  Copy & send this link for your friends Sohrab Sepehri

فردوسی Ferdousi

Sadegh Hedayat  صادق هدایت

جلال آل احمد Jalal Al Ahmad 

سهراب سپهری Sohrab Sepehri

Ahmad Shamloo احمد شاملو

Dr. Parviz Natel Khanlary دکتر پرویز ناتل خانلری

کتابهای رایگان فارسی

Iran Book Review- Press Releases

To share your thoughts with others or to register your FREE email Account click here:

Literature